Επιστρέφοντας σιγά σιγά στη διαδικτυακή μας παρέα μοιράζομαι κάποιες σκέψεις μαζί σας ..
Κάθε χρόνο για 2-3 βδομάδες τον Αύγουστο επιλέγω να είμαι μακριά απο υπολογιστές και διαδίκτυο. Μπαίνοντας σήμερα στο facebook και βλέποντας τόσες φωτογραφίες μαζεμένες εδώ σκέφτομαι οτι:
1. έχουμε γίνει πολύ καλοί φωτογράφοι
2. έχουμε δείξει όσα έχουμε αγοράσει, φορέσει, πιει, έχουμε κάνει ή έχουμε επισκεφθεί
3. έχουμε αναδείξει κάθε σημείο πόλης, χωριού, νησιού, σπιτιού που πριν ενδεχομένως [ή ίσως ούτε και τώρα] να μην είχε κάποια σημασία για εμας
4. με τους φίλους που βγαίνουμε για καφέ, ποτό, βόλτα ή πάμε για μπάνιο πιο πολύ μιλάμε μέσω διαδικτύου παρά live, τα πλήκτρα του κινητού ή του tablet αντικατέστησαν τη φωνή μας
Για αρκετούς οι φωτογραφίες τους ανανεώνουν καθώς έχουν περάσει καλά, έχουν γεμίσει τις μπαταρίες τους και επιστρέφουν για μια νέα συνέχεια.
Είναι και εκείνοι όμως που ανεβάζουν φωτογραφίες για να ανεβάσουν και τη διάθεση τους ..
Και τι γίνεται όταν οι φωτογραφίες τελειώνουν; Όταν οι μπαταρίες αδειάζουν; Πού ψάχνουν να τις φορτίσουν; Πόσα like είναι αρκετά για να νιώθουν καλά με τον εαυτό τους; Και άντε πάλι απο την αρχή με πολλές λήψεις για να βρούνε την επόμενη καλύτερη φωτογραφία ψάχνοντας πόσο ‘μετράνε’ στο δίκτυο των φίλων και γνωστών τους.
Να θυμάστε ..
Οι καλύτερες στιγμές δεν έγιναν ποτέ check in .. !!
Είναι ευκαιρία να ξανασκεφτούμε και να βρούμε άλλους τρόπους τις εικόνες και τις στιγμές αυτές να τις ζούμε και όχι να τις κρατάμε αποθηκευμένες σε σκληρούς δίσκους ..
p.s. Καλώς σας βρήκα και σας ευχαριστώ για όλα τα μηνύματα και τη στήριξη σας.
