Κάθε ταξιδιώτης ή αθλητής που πρωτοσυναντώ για Mental Training βλέπει και μου μοιράζεται το μπέρδεμα, το σκοτάδι ή τη μαυρίλα μέσα του [ή και έξω του].
Και όμως νιώθω οτι κάτω απο αυτή τη μαύρη σκόνη υπάρχει ένας θησαυρός.. ακόμη και αν ο ίδιος/η ίδια όχι μόνο δεν το βλέπει αλλά δεν πιστεύει στην ύπαρξη του. Πόσο συγκινητικό αλήθεια όταν ο ίδιος/η ίδια τον ανακαλύπτει και αρχίζει να τον αξιοποιεί.
Έναν τέτοιο πολύτιμο θησαυρό θέλω να μοιραστώ μαζί σου, μαζί σας απο μια ταξιδιάρα ψυχή που είχε το θάρρος να ψάξει το φως στα σκοτάδια της -και την καμαρώνω πολύ ! .. μπορεί σε αυτά που θα διαβάσεις να αναγνωρίσεις κάτι απο σενα..
Και που ξέρεις.. αν εκείνη τα κατάφερε .. γιατί όχι και εσύ;; !
“Ίσως επειδή φτάνει το τέλος αυτής της χρονιάς και μυρίζουμε το άρωμα της νέας που πλησιάζει ή ίσως απλώς και μόνο νιώθοντας την ανάγκη, σκέφτηκα να κάνω μια μικρή ανασκόπηση της δικής μου χρονιάς.
Αυτός ο χρόνος ήταν ίσως ο σημαντικότερος της ζωής μου. Αν του έδινα όνομα θα ήταν «δάσκαλος» και αυτό είναι πραγματικά αληθινό. Η ζωή μου πια κυλάει τόσο διαφορετικά . Νιώθω πως περπατάω ταυτόχρονα σε δύο ολότελα διαφορετικούς δρόμους. Σαν να μετράω τα τελευταία χιλιόμετρα του ενός και τα πρώτα παιδικά βήματα του άλλου. Πέφτω πολλές φορές και σκοντάφτω σε λακκούβες του παλιού όμως πιάνομαι από τα στηρίγματα του καινούριου μου κόσμου. Μέτρησα πολλές πληγές και έβγαλα γυαλιά από την ψυχή μου. Όμως γέλασα πολλές φορές , έζησα νέες συγκλονιστικές στιγμές που η αίσθηση τους και μόνο φέρνει δάκρυα χαράς στα μάτια μου. Έκανα τα ματωμένα μου κομμάτια στην άκρη για να χωρέσω περισσότερη αγάπη στην καρδιά μου. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι έμαθα. Έμαθα και μαθαίνω. Μαθαίνω να ζωγραφίζω περισσότερα χαμόγελα στη ζωή μου και στις ζωές των άλλων. Μαθαίνω να ψάχνω μια μικρή σπίθα όταν όλα γύρω φαίνονται σκοτεινά .Μαθαίνω να ψάχνω τις πληγές μου και μετά να τις επουλώνω με αγάπη και πόνο ταυτόχρονα. Μαθαίνω να αγαπώ τον εαυτό μου, να κάνω όνειρα και να πιστεύω σε αυτά με όλη τη δύναμη της ψυχής μου .Μαθαίνω να ψάχνω το θεό σε καθετί. Μαθαίνω τόσα πολλά που δεν μπορώ να απαριθμήσω.
Κάποιες φορές νιώθω σαν να γεννιέμαι ξανά . Αυτή τη φορά όμως δεν θα βρω έναν κόσμο έτοιμο για λογαριασμό μου, αλλά θα φτιάξω μόνη μου έναν δικό μου στα μέτρα μου. Και εκεί ίσως είναι που χάνομαι κάποιες φορές αλλά δεν πειράζει γιατί ξέρω ότι τώρα δεν είμαι μόνη μου. Τώρα εκτός από τον θεό έχω και τον εαυτό μου.
Στα μάτια μου ανεβαίνουν δάκρυα από ευγνωμοσύνη για όσα πέρασαν και για όσα έρχονται, γιατί είναι τόσο όμορφη η σκέψη πως οι καλύτερες μέρες της ζωής μας δεν έχουν έρθει ακόμα.
365 νέες μέρες..365 νέες ευκαιρίες…
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!”
Να θυμάσαι οτι πίσω απο κάθε σκοτάδι υπάρχει φως..
Αρκεί να βρεις τον κατάλληλο άνθρωπο που θα σε βοηθήσει να προπονήσεις το μυαλό σου να το δει αλλιώς!
